آخرهای فیلم، جایی که کسی می آید دم کلاس جان نش تا ازش دعوت کند برای گپی دوستانه، جان نش شاگردی را صدا می کند و ازش می پرسد تو هم می بینی؟ این آدم رو می بینی؟ ... و به اعتبار تأیید او بین واقعیت و توهم فرق می گذارد. خب سؤال اینجاست که واقعیت شاگرد را چطور بازشناسی می کند؟ چطور می فهمد که در تسلسلی از توهمات گیر نیفتاده است؟
.
.
.
به نظرم داوری از درون بر واقعیت ممکن نیست. داوری از بیرون؟ نمی دانم.
.
.
.
به نظرم داوری از درون بر واقعیت ممکن نیست. داوری از بیرون؟ نمی دانم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر