سحر 31 مرداد، بیدار می شوم و خبر اینست: طرابلس سقوط کرد.
چشم از تلویزیون بر نمیدارم، صبح روزی که خبر دیکتاتور را میشنوی، صبحی ست مثل تمام روزها. چقدر حالا ساده به نظر میرسد: پامال کردن تصویر دیکتاتور، وی نشان دادن رو به دوربین، و تیراندازی هوایی، چقدر آسان به نظر میرسد. شیشه عمرش دست مردم است.
صبح روزی که ... مرد، هم، صبحی بود مثل تمام روزها. بیدار شدیم، و رادیو قرآن پخش میکرد. بابا مدتها تلویزیون نمیخرید. می گفت خبری نیست، الا این یکی، که آنرا هم لابد مردم رقص کنان در کوچه خواهند آورد. خبری که آن همه سال منتظرش بودیم، حالا چقدر ساده به نظر میآمد. صبح هم. خورشید تابان تر نشد. باران نعمت سرازیر نشد. آن رنگ خاکستری روی شهر هم جایش را نداد به سبزی باغ.
مفسر مصری سی ان ان می گوید: Beautiful dream coming true
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر